Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Στην πολιτική πρόκληση είναι να παραμένεις σταθερός στις ιδέες σου και να τις υποστηρίζεις ανεξάρτητα από τις συγκυρίες. Στη δημοσιογραφία, με τη σημερινή της μορφή ως πυλώνας στήριξης της εκάστοτε εξουσίας, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Αφορμή για τα παραπάνω αποτέλεσε η ανάγνωση άρθρων σε καθεστωτικά και “αντιπολιτευτικά” μέσα, στα οποία περιλαμβάνονταν και έννοιες οικονομικής φύσεως, άνευ, όμως, περιεχομένου και αναλύσεως. Εξάλλου, περιττή είναι η όποια ανάλυση αφού αυτό που σήμερα εκθειάζουν οι καθεστωτικές γραφίδες αύριο μπορεί να το καταδικάζουν και αυτό που σήμερα κατακρίνουν ίσως αύριο το εξυμνούν. 
Σε μια τέτοια περίπτωση, όπου κρίνεται δόκιμο ο καπιταλισμός να είναι δημοκρατικός (αλήθεια με ποιον τρόπο;) και ο εθνικισμός της οικονομίας να βλάπτει την ίδια την οικονομία αξίζει να υπενθυμίσουμε την θέση των Ελλήνων εθνικιστών που δε πιστεύουν στον “δίκαιο” καπιταλισμό, αλλά ούτε και στον αντίστοιχο φιλελευθερισμό, που κατ’ ουσίαν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά στην εθνική οικονομία ως στοιχείο της εθνικής κυριαρχίας. 
Όταν στη Βουλή το 2015 συζητιόταν το θέμα για το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, ως απόρροια της συζήτησης για το δημοψήφισμα και την ενδεχόμενη – κατά ΣΥΡΙΖΑ πάντα – καταστροφική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, η Χρυσή Αυγή απάντησε στα διλήμματα με ευθύτητα, τασσόμενη υπέρ μιας εθνικής οικονομικής πολιτικής, ακόμη και εάν αυτό οδηγούσε στην επιστροφή στη δραχμή. Αυτός ο “οικονομικός εθνικισμός” που σήμερα καταριούνται οι υπέρμαχοι της φιλελεύθερης αγοράς δεν εισακούστηκε και τελικά επικράτησε ο δρόμος της παραμονής στο Ευρώ, δηλαδή ο δρόμος της Ευρώπης των τοκογλυφικών δανείων. Το πόσο “δημοκρατικός” ήταν αυτός ο καπιταλισμός φαίνεται εν έτη 2021, με αποτελέσματα ακόμα πιο τραγικά και προεκτάσεις εξίσου απρόβλεπτες. Και από τη στιγμή που αυτή η εναλλακτική δεν είναι ΕΘΝΙΚΗ, ουδόλως αξίζει να μνημονεύεται, όσο κι αν υποδύεται τη δίκαιη και μοναδική εφικτή λύση.
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Φυλακές Δομοκού Μάιος 2021

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Η “ελευθερία” τους...

  Ελεύθερος να κυκλοφορεί  ανάμεσά μας μέσα στην πολιτεία  αποφάσισαν με μιας οι “σοφοί” δικαστές μας. Τι κακό άραγε να φέρει στα “χρηστά” ήθη αυτής της σάπιας πολιτείας ένας βιαστής ανηλίκων; Και τα σκέφτομαι όλα αυτά με χειροπέδες στα χέρια γιατί τόλμησα με θάρρος  αυτή την πολιτεία την σαπισμένη για πάντα να γκρεμίσω να ξανακάνω την Ελλάδα, Ελλάδα!  Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ  ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ http://www.nmichaloliakos.gr /

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Γιατί η Δύση δαιμονοποιεί τον Πούτιν

  Δεν πιστεύω να είναι πολλοί οι “αφελείς”, που πιστεύουν ότι η εντατική δαιμονοποίηση του Ρώσου προέδρου Πούτιν από τους Δυτικούς οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για απροσχημάτιστο δικτάτορα, ο οποίος έχει στερήσει από το ρωσικό λαό τα αγαθά της δημοκρατίας και της ευημερίας που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των δυτικών “παραδείσων”. Η ιστορία έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι από το 1945 και μετά η Δύση –ιδιαίτερα οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη– δεν απεχθάνεται ιδιαίτερα τους δικτάτορες, όσο και αν αποδεικνύονται στυγνοί. Αντίθετα, τους εναγκαλίζεται εγκάρδια, αρκεί να κρατούν ανοιχτή την πρόσβαση στους εθνικούς φυσικούς πόρους και στις εθνικές αγορές των κρατών, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύουν από κάποιον άλλο κακόβουλο εχθρό. Το ίδιο ισχύει και για τους εισβολείς!

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2023: ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΑΝΤΙ ΕΡΠΥΣΤΡΙΑΣ….

  Η προσφάτως ψηφισθείσα τροπολογία με την οποία δόθηκε η δυνατότητα στο Α’ Τμήμα του Αρείου Πάγου να αποκλείει την συμμετοχή πολιτικών κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές, όχι απλά καταστρατηγεί αλλά παραβιάζει ευθέως ρητές συνταγματικές διατάξεις οι οποίες κατοχυρώνουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι , της ανεμπόδιστης πολιτικής δράσης και μία σειρά θεμελιωδών αξιών του νομικού μας πολιτισμού όπως είναι το τεκμήριο της αθωότητας έως και την έκδοση αμετακλήτου απόφασης. Με νομικές σοφιστείες οι οποίες θα προκαλούσαν θυμηδία ακόμα και σε πρωτοετείς φοιτητές νομικής,    οι εμπνευστές του επίμαχου νομοθετήματος-εκτρώματος ευτέλισαν   το πολίτευμα, το Σύνταγμα , το κοινοβουλευτικό σύστημα και εν τέλει την προσωπική τους αξιοπρέπεια, όσοι δε εξ αυτών φέρουν την νομική ιδιότητα , συνειδητά επέλεξαν να θυσιάσουν το κύρος της επιστημοσύνης τους στο βωμό των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.