Το σύστημα χτύπησε τους Έλληνες Εθνικιστές του Λαϊκού Συνδέσμου όσο τίποτα διότι είχε από νωρίς καταλάβει ότι η κοινοβουλευτική παρουσία τους θα έδειχνε στον λαό ότι μπορείς να είσαι βουλευτής χωρίς να ανήκεις σε «σόι» και τζάκι «ανώτερο». Θ α έπρεπε όμως - οι ίδιοι - να αποδείξουν ότι είναι και ικανοί να αναλάβουν Εθνικό Πολιτικό Αγώνα με ποιότητα και διάρκεια. Οι περισσότεροι βουλευτές δυστυχώς, ήταν κατώτεροι των περιστάσεων, που οφείλω να ομολογήσω δεν ήταν εύκολες, αλλά υπήρξαν λαμπρές εξαιρέσεις. Την δυσλειτουργία αυτή δεν την είχαν καταλάβει κάποιοι από τους εκλεγμένους βουλευτές του Εθνικιστικού Κόμματος και λόγω του ότι ήταν οι «εκλεκτοί» για τα ψηφοδέλτια του Κόμματος, πίστεψαν ότι τους ανήκουν οι θέσεις και τα αξιώματα αυτοδικαίως. Το μεγαλύτερο κακό μάλιστα, έγινε, από την πρώτη «φουρνιά» βουλευτών του 2012 που στην πλειοψηφία τους ήταν απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Πίστεψαν έτσι εκατοντάδες απλοί άνθρωποι πανελλαδικά ότι μπορούν και αυτοί να γίνουν βουλευτές ή